Księgowość skupia się na chronologicznym prowadzeniu ewidencji księgowej na postawie dowodów księgowych. Tworząc wpisy do ewidencji księgowej działalność w prosty sposób skontroluje finanse. Zapisywane są tam wszystkie wydarzenia finansowe działalności czego bazą są faktur i rachunków. Zapis zdarzeń gospodarczych w księgowości daje pogląd na inwestycje, zakupy, sprzedaż, wypłaty , podatków czy pozostałych działań finansowych.

Z kolei rachunkowość obejmuje nie zadania z działu księgowości. W skład rachunkowości wliczają się także ewidencja, , analiza i planowanie kosztów i finansowa sprawozdawczość, więc ogólne dane w zakresie finansów działalności gospodarczej.

Zadania księgowej wybiegają szerzej poza prowadzenie rachunkowych ksiąg. Ponadto biura rachunkowe podejmują się tworzenia zestawień sald i obrotów, oceny pasywów i aktywów czy segregacji i katalogowania danych działalności gospodarczej. Za sprawą biura rachunkowego, przedsiębiorstwo osiąga także opiekę nad prawidłowością rozliczeń z klientami, całkowitą ewidencję wydarzeń gospodarczych i weryfikację dokumentów. Księgowa przygotowuje także wymagane finansowe sprawozdania, a oprócz tego przesyła firmowe dokumenty ZUS i deklaracje podatkowe.

W jaki sposób prowadzona jest księgowość

Księgowe prowadzą księgowość różnymi metodami w zależności od charakteru, wielkości, formy i sposobu działania organizacji.  Księgowe zazwyczaj podpowiadają klientom dobrać dopasowaną do charakteru firmy formę księgowania w zgodzie z prawem.

Księga Handlowa

Głównym wśród nich jest pełna księgowość (księga handlowa), którą regulują zasady dostępne w ustawie o rachunkowości. Pod rozliczaniem pełnej księgowości kryje się najszerzej opracowana forma rozrachunkowa. Jej celem jest wskazanie w jasny sposób finansowej sytuacji działalności gospodarczej – jej rentowności, gospodarności i finansowej płynności.

Według ustawy o rachunkowości, pełne księgi rachunkowe muszą mieć:

• spółki handlowe – spółki w organizacji, kapitałowe, osobowe;
• osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne i spółki partnerskie, o ile we wcześniejszym roku obrotowym ich przychody netto wynosiły przynajmniej równowartość 2.000.000 euro w polskiej walucie;
• organizacyjne jednostki działające na bazie prawa bankowego, przepisów związanych z papierami wartościowymi, przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu inwestycyjnymi funduszami alternatywnymi, przepisów o działalności ubezpieczeniowej, przepisów o spółdzielczych kasach oraz przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, bez względu na wielkość przychodów;
• powiaty, gminy, województwa i ich związki;
• organizacyjne jednostki niemające osobowości prawnej, ale tworzące przychód;
• stowarzyszenia i fundacje, nawet jeżli ich jedynym źródłem przychodu są zaledwie członkowskie składki;
• polskie oddziały i przedstawicielstwa działalności gospodarczych zagranicznych.

Firmy niewymienione powyżej, o ile otrzymują na wykonanie zadań zleconych dotacje lub subwencje ze skarbu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego lub funduszów celowych – od początku roku obrotowego, w jakim dotacje były dla nich zatwierdzone.

Książka przychodów i rozchodów (KPiR)

Równie często stosowanym sposobem prowadzenia ksiąg rachunkowych jest uproszczona księgowość w postaci KPiR, czyli książki przychodów i rozchodów . Trafiają tam wpisy rozchodów i przychodów, a na ich bazie biuro rachunkowe może ustalić kwotę dochodu, co podlega opodatkowaniu. Podstawą ustalającą reguły prowadzenia KPiR jest odpowiednie Rozporządzenie Ministra Finansów. W księgowości uproszczonej koszty mają obowiązek mieć informacje, jakie spośród nich są, a jakie nie są kosztami uzyskania przychodu. Oprócz tego w każdym miesiącu powinno się koniecznie tworzyć zestawienie kosztów, przychodów i dochodów z podziałem na zwolnienia podatkowe. Potrzebna jest też ewidencja środków trwałych, zatrudnionych pracowników i lista zwolnionych z podatku dochodów z wcześniejszych lat. Niekonieczne są natomiast ewidencja pieniężnych operacji na przykład wyciągów bankowych.

KPiR muszą posiadać osoby fizyczne i ich spółki, spółki jawne i spółki partnerskie, kiedy przychód wcześniejszego roku obrotowego nie przekracza 2.000.000 euro w złotówkach.

Ryczałt ewidencjonowany

Kolejnym sposobem jest ryczałt ewidencjonowany, a więc prosta forma podatkowa, jakiej stawki wynoszą od 2% do 17%. W rozliczeniu na ryczałcie nie umieszcza się kosztów uzyskania przychodów. Dlatego też firma nie potrzebuje Pełnej Księgowości ani Książki Przychodów i Rozchodów. W zamian za to potrzebne jest prowadzenie listy przychodów i ewidecji środków trwałych i wartości prawnych i niematerialnych i ewidencję wyposażenia – jeśli je posiada.

Z ryczałtu ewidencjonowanego mają możliwość korzystania:

• osoby fizyczne osiągające przychody z działalności gospodarczej
• przekazane drogą spadku
• spółki cywilne, jeśli wyłącznie wspólnikami są osoby fizyczne
• spółki cywilne osób fizycznych i firm drogą spadku
• spółki jawne, jeśli wyłącznie wspólnikami są osoby fizyczne

Wytycznymi do spełnienia jest to, aby przychody w poprzednim roku obrotowym nie przekroczyły limitu 2 mln euro, liczonego według kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na 1 roboczy dzień października w poprzednim roku.