Po pierwsze w filtrowaniu ścieków, gdzie sfermentowane odpadki organiczne są głównym źródłem do uzyskiwana energii. W efekcie udaje się ustabilizować naloty ściekowe, zaś oczyszczalnia wcale nie musi czerpać innych źródeł zasilania. Osady pochodzące ze ścieków są materiałami ubocznymi, zachodzącymi w wyniku mechanizmu czyszczenia ścieków. Fermentacja zachodzi w specjalnej komorze, gdzie materia organiczna ulega erozji biologicznej za sprawą bakterii metanowych. Podczas ich „działania” uzyskuje się właśnie biogaz. Po drugie – na składowiskach odpadów lokalnych (biogaz nazywany jest gazem wysypiskowym). Z nich przedostaje się prosto do atmosfery, robiąc w niej szkodliwe zmiany, np. niszcząc powłokę ozonową naszej planety. Niezmiernie istotne jest, ażeby go „wyławiać”, bo za wysokie natężenie metanu połączonego z powietrzem jest niepokojące oraz – po prostu – grozi wybuchem. Znakomitym środkiem na pozbycie się owego problemu jest odgazowanie składowiska odpadów. Mamy możliwość to osiągnąć na dwa sposoby: biernie oraz aktywnie. W pierwszym przypadku całkowitą masę odpadową należy przebić na wylot, zaś w otworach wstawić rury przekłuwane, przez które będzie przemieszczał się biogaz. Wykończeniami rur są pochodnie do spalania biogazu. Ryzyko jest naprawdę wykluczane, aczkolwiek ów system posiada jeden ogromny defekt: gazu wydostającego się ze składowiska wcale nie można za pomocą żadnej metody spożytkować. Cały jest spalany przez pochodnie. Zatem efektywniejszą technologią jest aktywne odgazowanie, gdzie biogaz jest ostrożnie zasysany przez komponent ssąco – regulacyjno – pompujący. Szczelność składowiska odpadów bazuje na dwóch powłokach: rekultywacyjnej oraz glinowo – piaskowej. Gospodarstwa rolne także wyzyskują metody oparte na biogazie (biogazownie rolnicze), który pochodzi przykładowo z pozostałości po produkcji rolnej bądź odchodów zwierząt gospodarskich.
Oprócz eliminacji wypuszczania do atmosfery toksyn, korzyści z używania biogazu jest co najmniej parę. Biogaz należy do Odnawialnych Źródeł Energii, więc im więcej odbiorców będzie z niego czerpało, tym skromniejsze będzie zapotrzebowanie na kopalne surowce energetyczne (podczas ich spalania tworzą się niebezpieczne związki). Jego właściwością jest kształtowanie klasy obornika (powstaje tzw. poferment, zatem przefermentowana gnojowica, która posiada mniejszą ilość „groźnych” bakterii i jest wolna od chwastów), predyspozycja do utrzymania stanu równowagi torfu w glebie i redukcja patogenów (w rezultacie higienizacji). Co istotne, za pomocą biogazu, spada o blisko 80% intensywność odorów, a wody powierzchniowe i gruntowe udaje się w znacznym stopniu „uchronić” od zabrudzeń.
Zbudowanie instalacji biogazowej najlepiej polecić firmie, która ma bogate doświadczenie i przydatne certyfikaty. W Toruniu wiodącą firmą jest Wagra, która świadczy takie usługi, jak: projektowanie instalacji gazowych, ich wzniesienie, montaż oraz dozór, rewitalizację terenów zielonych, planowanie oraz budowę zespołów odgazowania wysypisk nieczystości, założenie kompletnej instalacji do czerpania biogazu ze ścieków, osobnych pomp do odessania biogazu oraz założenie generatorów prądu. Przedsiębiorstwo posiada wysokiej klasy sprzętem, m. in. urządzeniami do wykonywania i sprawdzania izolacji, i przeprowadzania prób szczelności instalacji.
Koszt postawienia biogazowni jest uzależniony od sporej ilości czynników, m.in. od usytuowania, wariantu substratu, jaki będzie w niej eksploatowany albo sumy dofinansowania. Średni koszt wynosi blisko 15 mln zł/MW, a inwestycja zwróci się w ciągu 3 lat. Jeżeli mamy na uwadze skromniejsze biogazownie, które mają moc 230 kW, wtedy koszt wynosi prawie 21 mln zł uwzględniając wyliczenia na 1 MW. Inwestycja zwraca się w prawie 5 lat. Warto nadmienić, że biogaz należy do jednego spośród wysoce stabilnych surowców do pozyskiwania energii. Tok fermentacji masy organicznej jest procesem stałym, co oznacza, iż zachodzi 24 godziny na dobę. pełny Instalacja biogazowa może zatem nie tylko „wyzerować” budżet, ale też dostarczać spore wpływy. Jest to zależne od okresu pozostawania w biogazowni biomasy, wielkości zbiorników albo poziomu spożytkowania powstałego ciepła.
Głównie ten, do którego inwestor ma prawo (posiada umowę własności bądź wynajmu), ma przynajmniej 2-3 ha oraz nie ma profilu długiego, wąskiego czworokąta. Przed ustaleniem struktury należy rzucić okiem, czy w przeciągu paru lat nie uda się kupić przyległych działek (przydadzą się do transformacji systemu wykorzystywania sfermentowanej materii biologicznej). Następnymi ruchami są: obejrzenie szkicu zagospodarowania przestrzennego, usytuowania biogazowni wobec kolejnych zabudowań, m in. domów mieszkalnych, miejsca sieci energetycznej, uzbrojenia terenu i odległości od zbioru materiału.
Jeżeli jesteś zainteresowany pozyskiwaniem i wykorzystywaniem biogazu, kliknij w niniejszy odnośnik – Odgazowanie składowiska odpadów